Estás en: Inicio > Autores > Chusé Inazio Nabarro (Чусe Инасио Наварро)

Chusé Inazio Nabarro (Чусe Инасио Наварро)

Naxió en Tauste o 30 de nobiembre de 1962(o mesmo día que morió Fernando Pessoa, pero bellas añatas dimpués). Ye profesor de Luenga e literaturacastellanas. En l’autualidá ye presidén de o Consello d’a Fabla Aragonesa. Ha publicato bels libros de poemas: A pelleta entre as barzas (“II premio literario Val d’Echo”, 1983); O mirallo de chelo (Premio Ana Abarca de Bolea, 1985); A balada de o choben Billy (“I premio literario Billa de Sietemo”, 1994); En esfensa de as tabiernas y atros poemas (1998) y Sonetos d’amor e guambra (Premio Ana Abarca de Bolea). En 2001 a Deputazión de Zaragoza li atorgó o Premio Pedro Saputo. En prosa ha publicato: Astí en do l’aire sofla ta sobater as fuellas de os árbols (Premio Arnal Cavero 1989); Tiempo de fabas (1997); Chuan Galé (o cuaderno de tapas royas), (2003); O reloch de pocha (Premio Ziudá de Balbastro (2006). Ye autor d’una ripa de cuentos e testos breus publicatos en libros coleutibos: Prebatina d’una falordia sin de fadas ni nanez (“III premio literario Val d’Echo”, 1984), A lifara ( “I premio literario Bal de Xalón”, 1988), Triptico de os tiempos de a postema (En Nuei de tiedas, 1999), Con as fuellas contatas como as balas (En Desde aquí, 1999), Renaximiento (En Zaragoza, de la Z a la A, 2003) e Os cuatre cantos de o cuculo ( En La torre de papel, 2003). Ha estato traduzito a o castellano y tamién t’o ruso y franzés.

Чусe Инасио Наварро родился 30 ноября 1962 г. в Таустэ (Арагон, Испания). Получил высшее филологическое образование в университете г. Сарагоса. В настоящее время работает преподавателем испанского языка и литературы в г. Уэска, столице Верхнего Арагона.
С 2004 г. Чусе Инасио Наварро занимает пост Президента Совета арагонского языка (Consello d’a Fabla Aragonesa) – учреждения, которое координирует деятельность, направленную на возрождение арагонского языка и придание ему статуса одного из официальных языков Арагона наряду с испанским и каталанским.
Чусе Инасио Наварро является одним из самых ярких представителей поколения арагонских писателей, заявивших о себе в начале 80-х годов минувшего столетия. На его счету пять поэтических сборников и четыре книги в прозе, и все они отмечены литературными премиями, которые присуждаются писателям, пишущим на арагонском языке. Повесть Карманные часы принесла ее автору премию «Город Барбастро» за 2006 г. Многие его рассказы и стихи были опубликованы в коллективных сборниках.
Перу Чусе Инасио Наварро принадлежат и многочисленные научные публикации в области филологии и лингвистики, в которых он зарекомендовал себя тонким исследователем истории, лексики и фразеологии арагонского языка.

Il est né à Tauste (Zinco Billas, Aragón) le 30 novembre 1962. Il est poète et écrivain en langue aragonaise, titulaire d’un master en Philologie hispanique obtenu à l’Université de Saragosse. Professeur de langue et de littérature dans un établissement d’enseignement secondaire à Huesca, c’est certainement l’auteur en langue aragonaise le plus primé. Il exerce actuellement les fonctions de président du Consello d’a Fabla Aragonesa (“Conseil de la langue aragonaise”).

Il est l’auteur de plusieurs ouvrages et collections de poèmes : A pelleta entre as barzas (“Prix littéraire Val d’Echo”, 1983), O mirallo de chelo (Prix “Ana Abarca de Bolea”, 1985), A balada de o choben Billy (“Prix littéraire “Billa de Sietemo”, 1994), En esfensa de as tabiernas y atros poemas (1998) et Sonetos d’amor e guambra (Prix “Ana Abarca de Bolea”, 2001) ; cette dernière œuvre lui a valu d’obtenir le Prix “Pedro Saputo” délivré par les Conseils Généraux de Huesca et de Saragosse.

En prose il a publié les titres suivants:  Astí en do l’aire sofla ta sobater as fuellas de os árbols (1989, lauréat du Prix “Arnal Cavero” en 1990; publié également en espagnol en 2011), Tiempo de fabas (1997 et 2010), Chuan Galé (o cuaderno de tapas royas) (2003), Reloch de pocha (“Prix Ziudá de Balbastro”, 2006; avec déjà deux éditions en russe, une en espagnol et en français)  et Mesache Reloch de pocha (“Prix Ziudá de Balbastro”, 2010; s. Il est, en outre, l’auteur d’une série de nouvelles et de récits courts publiés dans des ouvrages collectifs : Prebatina d’una falordia sin de fadas ni nanez (“Prix littéraire Val d’Echo”, 1984), A lifara (“Prix littéraire Bal de Xalón”, 1988), Triptico de os tiempos de a postema (in Nuei de tiedas, 1999), Con as fuellas contatas como as balas (in Desde aquí, 1999), Renaximiento (in Zaragoza, de la Z a la A, 2003), Os cuatre cantos de o cuculo (in La torre de papel, A Coruña, 2003), Cans e cochins (in Branquil d’a Cerdanya, 2007), M’estimarba más no fer-lo (in Capiscol, 2008), Linia P (publiée en version catalane in Giranto, Proa, Barcelone, 2011) et Biachee con nusatros (in Tren de Val de Zafán, 2011).

Libros publicados en Gara d'edizions